γλυφή

පුරාතන ග්‍රීක

නිරුක්තිය

From γλύφω (glúphō, “to carve”) +‎ -η (-ē).

උච්චාරණය

 

• IPA^(key): /ɡly.pʰɛ̌ː/ → /ɣlyˈɸi/ → /ɣliˈfi/

• (grc-cla) IPA^(key): /ɡly.pʰɛ̌ː/
• (grc-koi1) IPA^(key): /ɡlyˈpʰe̝/
• (grc-koi2) IPA^(key): /ɣlyˈɸi/
• (grc-byz1) IPA^(key): /ɣlyˈfi/
• (grc-byz2) IPA^(key): /ɣliˈfi/

නාම පදය

γλῠφή (gluphḗ) ස්ත්‍රී ලිංග (genitive γλῠφῆς); first declension

1. කැටයම (carving, carved work)
2. hole cut

Inflection

First declension of ἡ γλῠφή; τῆς γλῠφῆς (att)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ γλῠφή hē gluphḗ	τὼ γλῠφᾱ́ tṑ gluphā́	αἱ γλῠφαί hai gluphaí
Genitive	τῆς γλῠφῆς tês gluphês	τοῖν γλῠφαῖν toîn gluphaîn	τῶν γλῠφῶν tôn gluphôn
Dative	τῇ γλῠφῇ têi gluphêi	τοῖν γλῠφαῖν toîn gluphaîn	ταῖς γλῠφαῖς taîs gluphaîs
Accusative	τὴν γλῠφήν tḕn gluphḗn	τὼ γλῠφᾱ́ tṑ gluphā́	τᾱ̀ς γλῠφᾱ́ς tā̀s gluphā́s
Vocative	γλῠφή gluphḗ	γλῠφᾱ́ gluphā́	γλῠφαί gluphaí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → ප්‍රංශ: glyphe (learned)
  • → ඉංග්‍රීසි: glyph
  • → ෆින්ලන්ත: glyyfi
  • → ඉතාලි: glifo
  • → පෘතුගීසි: glifo
  • → රුසියානු: глиф (glif)
  • → ස්පාඤ්ඤ: glifo
• ග්‍රීක: γλυφή ස්ත්‍රී ලිංග (glyfí)

මූලාශ්‍ර

• “γλυφή”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• γλυφή in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• γλυφή in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• γλυφή in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften

ග්‍රීක

උච්චාරණය

• IPA^(key): /ɣliˈfi/

නාම විශේෂණ පදය

γλυφή (glyfí)

1. γλυφός (glyfós) යන යෙදුමෙහි පෙර විබත්/accusative/අලප් විබත් ස්ත්‍රී ලිංග ඒක වචන පදය